Obywatelstwo

Niniejsza informacja nie stanowi źródła prawa. Dokonaliśmy wszelkiej staranności, aby była ona zgodna z obowiązującymi regulacjami. Należy jednak pamiętać, że dotyczy ona typowych, mogących często występować przypadków i może nie w pełni odnosić się do poszczególnych spraw. Liczba i rodzaj dokumentów, których mogą żądać organy administracji w toku postępowania mogą różnić się od podanych w zależności od konkretnej sprawy. W razie jakichkolwiek wątpliwości należy skontaktować się z organem właściwym do rozpoznania indywidualnej sprawy, zapoznać się z przepisami prawa samodzielnie lub zgłosić się do naszej Kancelarii.

Jak uzyskać obywatelstwo polskie?

Obywatelstwo polskie można uzyskać:

  • Z mocy prawa
  • Przez nadanie obywatelstwa polskiego
  • Przez uznanie za obywatela polskiego
  • Przez przywrócenie obywatelstwa polskiego

Z mocy prawa

Z mocy prawa obywatelstwo polskie uzyskuje małoletnie dziecko, jeżeli:

1) co najmniej jedno z rodziców posiada obywatelstwo polskie w momencie urodzenia dziecka (zasada prawa krwi) lub

2) urodziło się na terytorium Polski, a jego rodzice są nieznani, nie posiadają żadnego obywatelstwa lub ich obywatelstwo jest nieokreślone (zasada prawa ziemi).

Dziecko nabywa obywatelstwo polskie, jeśli zostało znalezione na terytorium Polski, a jego rodzice są nieznani.

Jeżeli małoletni cudzoziemiec, przed ukończeniem 16 roku życia, był przysposobiony (adoptowany) przez osobę lub osoby posiadające obywatelstwo polskie, przyjmuje się, że cudzoziemiec nabył obywatelstwo polskie z dniem urodzenia.

Nadanie obywatelstwa

Obywatelstwo polskie nadaje Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej. Prezydent w swojej decyzji nie jest ograniczony żadnymi warunkami, które powinien spełnić cudzoziemiec, aby zostało mu nadane obywatelstwo polskie. Oznacza to, że Prezydent może nadać obywatelstwo polskie każdemu cudzoziemcowi, bez względu na to – na przykład – jak długo przebywa w Polsce.

Nadanie obywatelstwa polskiego następuje na wniosek cudzoziemca. Wniosek o nadanie obywatelstwa polskiego osoby zamieszkałe legalnie w Polsce wnoszą do Prezydenta za pośrednictwem wojewody właściwego ze względu na miejsce zamieszkania osoby zainteresowanej. Jeśli cudzoziemiec przebywa za granicą, to wniosek należy złożyć za pośrednictwem właściwego konsula. Adresy do Urzędów Wojewódzkich i do wydziałów konsularnych Rzeczypospolitej Polskiej są dostępne tutaj.

Wniosek składa się osobiście lub korespondencyjne. Dokumenty wydane w języku obcym należy złożyć wraz z ich tłumaczeniem na język polski sporządzonym przez tłumacza przysięgłego lub przez konsula RP.

Wniosek o nadanie obywatelstwa polskiego dostępny jest tutaj.

Warto wiedzieć, że procedura nadania obywatelstwa przez Prezydenta może trwać długo, ponieważ w jej przypadku nie obowiązują przepisy kodeksu postępowania administracyjnego. Oznacza to, że nawet, jeżeli sprawa może zostać rozpatrzona w oparciu o dowody przedstawione przez wnioskodawcę, nie musi być ona rozpatrzona niezwłocznie, jak w przypadku procedury uznania za obywatela polskiego. Osoba, ubiegająca się o nadanie obywatelstwa jest zobowiązana do uzasadnienia swojego wniosku i musi przedstawić istotną przyczynę, dla której obywatelstwo polskie powinno zostać jej nadane.

Odmowa nadania obywatelstwa polskiego nie wymaga uzasadnienia oraz nie podlega zaskarżeniu.

Uznanie za obywatela polskiego

Cudzoziemiec może zostać uznany za obywatela polskiego.

Za obywatela polskiego uznaje się:

  1. cudzoziemca przebywającego nieprzerwanie na terytorium Polski (co to jest nieprzerwany pobyt?) co najmniej od 3 lat na podstawie zezwolenia na pobyt stały lub zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej, który posiada w Polsce stabilne i regularne źródło dochodu oraz tytuł prawny do zajmowania lokalu mieszkalnego;
  2. cudzoziemca przebywającego nieprzerwanie w Polsce (co to jest nieprzerwany pobyt?) co najmniej od 2 lat na podstawie zezwolenia na pobyt stały lub zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE, który pozostaje co najmniej od 3 lat w związku małżeńskim zawartym z obywatelem polskim lub nie posiada żadnego obywatelstwa;
  3. cudzoziemca przebywającego nieprzerwanie na terytorium Polski (co to jest nieprzerwany pobyt?) co najmniej od 2 lat na podstawie zezwolenia na pobyt stały, które uzyskał w związku z posiadaniem statusu uchodźcy nadanego w Polsce;
  4. małoletniego cudzoziemca, którego jedno z rodziców jest obywatelem polskim, przebywającego w Polsce na podstawie zezwolenia na pobyt stały lub zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej, a drugie z rodziców, nie posiadające obywatelstwa polskiego, wyraziło zgodę na to uznanie;
  5. małoletniego cudzoziemca, którego co najmniej jednemu z rodziców zostało przywrócone obywatelstwo polskie, jeżeli małoletni przebywa w Polsce na podstawie zezwolenia na pobyt stały lub zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej, a drugie z rodziców, nie posiadające obywatelstwa polskiego, wyraziło zgodę na to uznanie;
  6. cudzoziemca przebywającego nieprzerwanie i legalnie na terytorium Polski co najmniej od 10 lat (co to jest nieprzerwany pobyt?), który spełnia łącznie następujące warunki:

Przywrócenie obywatelstwa polskiego

Cudzoziemcy mogą starać się o przywrócenie obywatelstwa polskiego, jeśli w przeszłości posiadali obywatelstwo polskie, ale utracili je przed 1. stycznia 1999 roku. W tym celu cudzoziemiec zwraca się do Ministra Spraw Wewnętrznych z właściwym wnioskiem.

Cudzoziemiec zamieszkujący poza terytorium Polski składa wniosek o przywrócenie obywatelstwa polskiego za pośrednictwem konsula RP właściwego ze względu na miejsce zamieszkania cudzoziemca.

Wniosek o przywrócenie obywatelstwa polskiego musi zawierać m.in. dane cudzoziemca, adres zamieszkania, oświadczenie o posiadaniu w przeszłości obywatelstwa polskiego, informacje o okolicznościach jego utraty, a także życiorys.

Do wniosku o przywrócenie obywatelstwa polskiego dołącza się także:

  1. dokumenty potwierdzające tożsamość i obywatelstwo;
  2. dokumenty potwierdzające zmianę imienia i nazwiska, jeżeli takie nastąpiły;
  3. posiadane dokumenty potwierdzające utratę obywatelstwa polskiego;
  4. fotografię osoby objętej wnioskiem.

Wnioski, oświadczenia i dokumenty sporządzone w języku obcym, należy złożyć wraz z ich tłumaczeniem na język polski sporządzonym lub poświadczonym przez tłumacza przysięgłego lub przez konsula.

Nabycie obywatelstwa polskiego następuje w dniu, w którym decyzja o przywróceniu obywatelstwa polskiego stała się ostateczna.

Ile to kosztuje?

Opłata skarbowa za złożenie wniosku w Warszawie do Ministra Spraw Wewnętrznych wynosi 219 zł. Opłata skarbowa za złożenie wniosku w konsulacie RP jest różna w różnych krajach. Aby uzyskać informację o jej wysokości, należy skontaktować się bezpośrednio z konsulatem RP właściwym ze względu na miejsce zamieszkania cudzoziemca.